Հայկ նահապետը, հայ ժողովրդի առասպելական հիմնադիրը։ Նկարիչ՝ Մկրտում Հովնաթանյան (1779–1846)։ Ետնանկարում պատկերված է Արարատը։ Ararat is pictured in the background.
Pocket chef software. Advertisements Այնպես խաղաղ ես աշխարհին նայում, Եվ այնպես մե՛րն ես, մոտի՜կ, մտերի՜մ, Ասես չեն բերել քեզ դավ ու արյուն, Քեզ չեն բաժանել քո որդիներից: Ասես Արաքսը՝ զայրույթից գունատ, Իմ ու քո միջև չի սառել այսպես, Ու թե այս ճամփով մի քի՜չ էլ գնամ, Մի քի՛չ էլ քայլեմ՝ հասնելու եմ քե՜զ ՍԻԼՎԱ ԿԱՊՈՒՏԻԿՅԱՆ ԱՐԱՐԱՏԻՆ Արարատի ծեր կատարին Դար է եկել, վայրկյանի պես, Ու անցել: Անհուն թվով կայծակների Սուրն է բեկվել ադամանդին, Ու անցել: Մահախուճապ սերունդների Աչքն է դիպել լույս գագաթին, Ու անցել: Հերթը մի պահ քոնն է հիմա. Դո´ւ էլ նայիր սեգ ճակատին, Ու անցի´ր ԱՎԵՏԻՔ ԻՍԱՀԱԿՅԱՆ ԱՐԱՐԱՏԻՆ Իմ Արարատ սուրբ սարը վես Մեր նախահայր Հայկն է կարծես, Որ թիկնել է ամպ ու շանթին, Ու ծխում է հանց նահապետ՝ Խաղաղության չիբուխն իր հին Ու ամպն է ծուխ չիբխի գլխին։ Ծխում է նա ու բարձունքեն Աչք է պահում իր թոռներին, Դարեր հսկում, որ չցրվեն Ու կուլ չերթան աշխարհներին։ Ու հսկում է նրանց ճամփան Օրորոցից մինչ գերեզման։ Խաղաղ է նա, տեսնում է, թե Ոնց են ելնում օրորոցից Թուխ, քաջորակ թոռներն իր վեհ Ու չարը դուրս վանում երկրից, Դաշտ են ձգում խոփն արծաթե Ու ոսկի հաց պոկում քարից։ Ու ժպտում է հոր պես հպարտ, Թիկնած հնուց մեր երկրին. Մեր նահապետ լեռն Արարատ Լուռ ծխում է խաղաղության, Իմաստության չիբուխն իր հին։ Ու ժամանակն է ծուխը չիբխին ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ՇԻՐԱԶ ԸՆԴԴԻՄԱԽՈՍՈՒԹՅՈՒՆ Այն ո վ է ասում Որ Արարատը ձերն է ու ձերը.
Jan 5, 2005 - The Way It Happens to You (New York: Ararat Press, 1979). Hayeri masin (Erevan: Haykakan SSG GA Hratarakchutyun, 1981). 
Musa Leran azgagrutyune / The Ethnography of Moussa Dagh (Erevan: HH GAA Gitutyun. Mount Ararat. From north to south and east to west, Armenia is simply bound by chains of mountains. The Sevan Mountains are the oldest standing in Armenia, weighing in at 380-1,200 million years old.
Անհեթեթ պատրա՜նք. Քարտեզն է ձերը, Քարտեզի վրա չափած-գծա՜ծը, Իսկ ինքը՝ լե´ռը Նրա ընկալմամբ են, որ հավերժության խորհուրդ են առնում, Նրա պարուրող մշուշն ու ամպը Մեր ընկալմա՜մբ են Եղեգան փողի ծուխ ու բոց դառնում. Նրա ամեն մի անշունչ, անկենդան ավազահատը Մեր արյան կարմիր գնդիկների´ն են կենսահյութ տանում: Մոխի´րն է ձերը, Սարը բաղադրող կոշկոռը քարե.